Τις 10 Δεκεμβρίου 2020 επικοινώνησε μαζί μας μια γυναίκα με 4 μικρά παιδιά. Zήτησε την βοήθεια μας καθώς την επόμενη μέρα το μεσήμερι θα της έκαναν έξωση από το σπίτι που της παρείχε η ΜΚΟ Goodwill Caravan
(GWC), σπάζοντας σύντομα το συμβόλαιο κατοικίας το οποίο κανονικά έληγε τις 6 Φεβρουαρίου 2021.
Το πρωί της εκκένωσης αλληλέγγυα άτομα έφθασαν στην ιδιοκτησία. Μαζί με την πενταμελή οικογένεια, μια άλλη γυναίκα με το παιδί της έμενε στο διαμέρισμα, η οποία αργότερα ανακαλύψαμε ότι είχε φιλοξενηθεί από την GWC για μόνο 20 μέρες. Στις 11 π.μ, έφθασε ένας υπεύθυνος της GWC. Ήταν από την αρχή επιθετικός, απειλούσε ότι θα καλέσει την αστυνομία, και επέμενε να φύγει αμέσως η οικογένεια, και απαιτούσε χωρίς καμμία εξήγηση, η άλλη γυναίκα και το παιδί της να μείνουν κλειδωμένα μέσα στο δωμάτιο της. Επίσης, πρότεινε για να μη μείνει στο δρόμο η οικογένεια ήταν να μείνει σε κάποιον «φίλο», παρόλο που η γυναίκα επανέλαβε πολλές φορές ότι δεν υπήρχε αυτή η πιθανότητα. H GWC δεν είχε πληροφορίες για αυτόν τον φίλο, σχετικά με την τοποθεσία του σπιτιού ή του αν είναι κατάλληλο για 4 παιδιά.
Σε αυτό το σημείο, ένας συντονιστής από την GWC έφθασε. Παρουσίασαν δύο ξεκάθαρες «επιλογές» στη γυναίκα: είτε θα βρισκόταν εκτός σπιτιού εντός της επόμενης ώρας, είτε θα καλλούνταν η αστυνομία και θα της έπαιρναν τα παιδιά. Αυτή η απείλη είχε ως αποτέλεσμα να καλεστούν τα γραφεία της GWC απο αλληλέγγυους και άλλες ΜΚΟ που έδειξαν ενδιαφέρον. Υπό αυτή την πίεση, η GWC προσφέρθηκε να πληρώσει ένα ξενοδοχείο για 2 εβδομάδες για την οικογένεια, υποστηρίζοντας ξαφνικά ότι εξαρχής αυτό ήταν το σχέδιο της. Επιπλέον, μια άλλη αφορμή για έξωση παρουσιάστηκε από την GWC, σύμφωνα με την οποία είχαν προκύψει «σύνθετα ζητήματα ασφάλειας» των παιδιών. Με αυτή τη λογική oi GWC υποστηρίζουν ότι οι » διαδικασίες ασφαλείας» τους απαιτούν την εκκένωση και την επερχόμενη αστεγία 4 παιδιών.
Οι εργαζόμενοι της GWC ήταν καθόλη τη διάρκεια επιθετικοί, φωνάζοντας και τραβώντας με βίντεο τον αλληλέγγυο κόσμο. Κατά τις 2 μ.μ έφθασε η αστυνομία, η οποία είχε καλεστεί από την GWC για να βοηθήσει με την έξωση. Μη μπορώντας να βρουν καποιο λογο για να συλλαβουν τους αλληλεγγυους, η αστυνομια ζητησε τα χαρτια του σπιτιού και της γυναικας που αφορουσε η υποθεση. Οι αλληλεγγυοι παρενεβησαν εξηγώντας οτι η GWC δεν ειχε δικαστικη αποφαση για εξωση και ουτε καν ειχε προχωρήσει σε αιτημα για κατι τέτοιο, με αποτέλεσμα η αστυνομία να μην μπορει να προχωρησει σε περαιτέρω ενεργειες.
Τις ημέρες που ακολούθησαν, η γυναίκα και τα παιδιά της μετακόμισαν σε άλλη στέγη, με την βοήθεια και υποστήριξη των αλληλέγγυων. Την ημέρα που μετακόμισε, δέχθηκε την πίεση 5 ανδρών, οι οποίοι είχαν σταλεί απο την GWC για να βεβαιωθούν ότι θα άφηνε το διαμέρισμα. Μια εβδομάδα μετά, παρά τα αιτήματα στη GWC να παρατείνει την διαμονή της γυναίκας συγκατοίκου και της κόρης της, η GWC το αρνήθηκε να ικανοποίησει τα αιτήματα αυτά, πιέζοντας την παράλληλα να δεχθεί κάτι που στη συνέχεια αποδείχτηκε ακατάλληλo κατάλυμα.
Όταν η συμπεριφορά της GWC εκτέθηκε δημόσια, η άμεση απάντηση τους ήταν να κατηγορήσουν την οικογένεια για την ίδια τους την έξωση. Η αιτιολογία τους άλλαξε πολλές φορές με τις δικααιολογίες του να κυμαίνονται από το ότι η γυναίκα και τα τέσσερα παιδιά της ήταν «υπερβολικά ακριβά» για το σπίτι, σε περισσότερο ακραίες κατηγορίες, όπως το να την κατηγορούν ότι λειτουργούσε το σπίτι ως μπουρδέλο. Το μόνο πάτημα για αυτή την απίστευτη κατηγορία ήταν κάποιο παράπονο από έναν γείτονα, το οποίο είχε μεταφραστεί μέσω της μετάφρασης του google, ο οποίος ισχυρίστηκε ότι ήταν δυσαρεστημένος με το ότι «τόσος πολύς κόσμος» μπαινόβγαινε στο διαμέρισμα με αποτέλεσμα να φαίνεται «σα μπουρδέλο». Αυτές οι δικαιολογίες χρησιμοποιήθηκαν για να αφαιρέσουν την ευθύνη από την GWC, κατηγορώντας την ίδια την οικογένεια για την έξωση τους. Πρέπει να σημειωθει οτι οσο βρισκομασταν εκει, δυο γείτονες δηλωσαν την αντίθεση τους στην επιχειρουμενη εξωση, υποστηριζοντας μας και ασκωντας κριτική σε προηγουμενη συμπεριφορα της GWC.
Όταν διερωτήθηκε σχετικά με την έξωση, ο CEO της GWC σε πολλές περιπτώσεις είτε αποκάλυψε ευαίσθητες προσωπικές πληροφορίες σχετικά με την κατάσταση αυτής της γυναίκας, είτε έδωσε ψεύτικες, παραπλανητικές και αναπόδεικτες πληροφορίες, όπως το παράδειγμα περί μπουρδέλο που εξηγήθηκε πρωτύτερα. Έτσι αποκαλύπτονται οι προτεραιότητες της GWC, που προσπαθούν διαρκώς να υπερασπιστούν την εικόνα τους με κόστος τις ζωές των «ωφελούμενων» τους, οι οποίες είναι συχνά οι πρώτες που δέχονται τις επιθέσεις, γίνονται οι αποδιοπομπαίοι τράγοι ή εγκαταλείπονται όταν οι ΜΚΟ δυσφημίζονται ή έχουν οικονομικές δυσκολίες. Αυτή η προθυμία χρησιμοποίησης των ζωών των άλλων προς όφελος της, καθιστούν την GWC και τις πρακτικές της πιο κοντά στον ρατσισμό και την κυριαρχία της Νέας Δημοκρατία παρά σε οτιδήποτε θα παρέπεμπε σε αλληλεγγύη.
Η τελευταία απάντηση της GWC σχετικά με αυτές τις εκκενώσεις, ήταν να στείλει σε μια ομάδα του WhatsApp που αποτελείται από 40 εργαζόμενες/ους σε ΜΚΟ, φωτογραφίες όσων αλληλέγγυων υποστήριξαν αυτές τις γυναίκες μαζί με ένα κείμενο που τους/ τις κατηγορούσε για βιαιότητες και φθορά ξένης περιουσίας, υποστηρίζοντας μάλιστα ότι η GWC δεν έκανε έξωση σε αυτές τις οικογένειες και ότι μόνες τους βρήκαν εναλλακτική στέγαση. Για την ακρίβεια, κάποια άλλη οργάνωση, όχι η GWC, είχε προσφερθεί προληπτικά να παρέχει στέγαση στην γυναίκα με τα τέσσερα παιδιά, έχοντας ειδοποιηθεί σχετικά με την παρακείμενη έξωση. Πριν την παρουσία μας στο σπίτι, η GWC ήταν ικανοποιημένη με το να πετάξει την οικογένεια στο δρόμο ή με κάποια προσωρινή φιλοξενία «σε κάποιο φίλο”.
Η βία αυτής της έξωσης είναι ξεκάθαρη: μια ανεπαρκής φιλανθρωπική ΜΚΟ να απειλεί μια μητέρα που μεγαλώνει μόνη τα παιδιά της με αστεγία ή με το να της πάρει τα παιδιά. Ωστόσο, δυστυχώς, οι πράξεις της GWC δεν είναι μεμονωμένα περιστατικά, αλλά παραδείγματα μιας γενικότερης τάσης. Όσος κόσμος αιτείται άσυλο στην Ελλάδα απανθρωποποιείται και παρανομοποιείται μέσα σε ένα σύστημα ασύλου στο οποίο όλες οι πιθανότητες είναι κατά. Η αδιανόητη γραφειοκρατία, η αστυνομική βαρβαρότητα, και η επισφαλής κατοικία έχουν σκοπό να διαχωρίσουν τον κόσμο που αναζητά άσυλο από τους γείτονες και τις γειτόνισσες τους, δημιουργώντας μια συνθήκη θεσμικής επισφάλειας.
Τα συστήματα προσωρινής διαμονής δημιουργούν απίστευτο άγχος στα άτομα. Σε καμμία περίπτωση μια τέτοια προσωρινή λύση δεν είναι βιώσιμη λύση για μια μητέρα που μεγαλώνει μόνη της τα παιδιά της. Η σταθερή και ασφαλής κατοικία- το σπίτι- είναι βασική ανάγκη, και το πρώτο βήμα για να ξαναχτίσουν τις ζωές του οι άνθρωποι που έχουν ξεφύγει από τη βία και την εκμετάλλευση. H GWC είναι τυπικό παράδειγμα προσωρινής προσέγγισης, με ικανοποίηση μόνο της ίδια της ύπαρξης της και των χρηματοδοτών της: στεγάζει ανθρώπους μόνο για λίγους μήνες και δεν παρέχει καμμία πραγματική υποστήριξη για μελλοντική σταθερή στέγαση. Πιέζει τους κατοίκους να συμμορφώνονται με πατερναλιστικούς όρους υπό την απειλή της έξωσης και ως συνέπεια να συμβάλλει στο καθεστώς της επισφάλειας και της βίας που αντιμετωπίζουν αυτά τα αιτούντα άσυλο άτομα. Οι εξώσεις και οι κίνδυνοι που συνεπάγονται συμπληρώνουν το ψυχικό τραύμα και την καταπίεση, και απορρέουν από τα υπάρχοντα ζητήματα του δομικού ρατσισμού και της ξενοφοβίας και της εμπορευματοποίησης της στέγασης. Όσοι τα ενισχύουν είναι το ίδιο ένοχοι με το ελληνικό κράτος, το ίδιο κράτος δηλαδή που οι ΜΚΟ κριτικάρουν ανοιχτά στις αναφορές τους για χρηματοδότηση προκειμένου να δικαιολογήσουν την «δουλειά τους σε αυτό».
Η πρόσβαση της γυναίκας στην στέγαση εξαρτώνταν από την υπακοή της σε αυθέραιτους κανονισμούς για τους οποίους δεν είχε λόγο. Σε αυτή την εκκένωση, η GWC έδειξε ότι δεν ήταν έτοιμη να υποστηρίξει μια γυναίκα πρόσφυγα που δεν είχε τα χαρακτηριστικά της σιωπηλής και υποταγμένης: του πρότυπο του «καλού πρόσφυγα», δηλαδή. Η άρνηση της να υποδυθεί αυτόν τον ρόλο σήμαινει για την GWC ότι δεν υπήρχε πλέον λόγος να την στεγάζει. Την είδαν σαν έναν πρόσφυγα που δεν ήταν πια κερδοφόρος, που έσπασε τους κανόνες της φιλανθρωπίας.
Η Νέα Δημοκρατία είναι ξεκάθαρη στην ρατσιστική και στρατιωτικοποιημένη προσέγγιση των αιτούντων άσυλο. Φυλακές, στρατόπεδα, ακατάλληλες προσώρινές κατοικίες και εξώσεις είναι ο ακρογωνιαίος λίθος των κρατικών και ανθρωπιστικών τακτικών ως προς τη στέγαση. Δηλώνουμε την αλληλεγγύη μας σε όλα εκείνα τα άτομα που αντιμετωπίζουν αυτές τις βίαιες συνθήκες διαβίωσης και απειλούνται με εξώσεις, είτε βρίσκονται στα χέρια ιδιωτικών επιχειρηματιών, ιδιοκτητών, ΜΚΟ, είτε του κράτους. Το σύστημα ασύλου είναι βίαιο, οι εκδιώξεις είναι βίαιες, και χρειαζόμαστε περισσότερα από τη φιλανθρωπία και την καλή θέληση. #Goodwillisnotenough.
ΣΤΕΓΗ ΓΙΑ ΟΛΕΣ/ΟΛΟΥΣ/ΟΛΑ
ΚΑΤΩ ΤΑ ΞΕΡΑ ΣΑΣ ΑΠΟ ΤΑ ΣΩΜΑΤΑ ΜΑΣ, ΤΙΣ ΓΕΙΤΟΝΙΕΣ ΜΑΣ, ΤΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΜΑΣ.
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΝΤΟΠΙΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤ(ΡΙ)ΩΝ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΜΠΑΤΣΟΥΣ ΚΑΙ ΑΦΕΝΤΙΚΑ
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΟΧΙ ΦΙΛΑΝΘΡΩΠΊΑ
#Goodwillisnotenough
Πηγή: facebook