Ο δεύτερος θάνατος ενός προσφυγόπουλου

Ο δεύτερος θάνατος ενός προσφυγόπουλου

Εύα Παπαδοπούλου

Μέσα στις δύσκολες συνθήκες διαβίωσης στο καμπ της Μαλακάσας, το παιδί βρήκε τραγικό θάνατο από τις ρόδες ενός φορτηγού στις αρχές του χρόνου. Η ταφή του έγινε σε χριστιανικό νεκροταφείο και σήμερα οι γονείς του ζητούν να πενθήσουν το παιδί τους σύμφωνα με το μουσουλμανικό εθιμοτυπικό.


Είναι αρχές του 2021, στις 8 Ιανουαρίου, όταν ο Χασιμπολάχ, ένα πεντάχρονο προσφυγόπουλο από το Αφγανιστάν, βρίσκει τραγικό θάνατο από τις ρόδες ενός φορτηγού μέσα στο καμπ της Μαλακάσας. Ο οδηγός, εργαζόμενος του συνεργείου που εκτελεί έργα επέκτασης του καμπ, δεν αντιλαμβάνεται την παρέα των παιδιών που παίζουν σε απόσταση αναπνοής από τις σκηνές, με αποτέλεσμα να παρασύρει το πεντάχρονο παιδί τραυματίζοντάς το θανάσιμα.

Οι γονείς του Χασιμπολάχ, ο Εσπαντιάρ και η Ζαζνεγκάρ Φαγκίρι, με τα 6 παιδιά τους έφτασαν από το Μπαγκλάν του Αφγανιστάν στην Ελλάδα πριν από περίπου δύο χρόνια. Σήμερα, απαρηγόρητοι, μας ξετυλίγουν το νήμα της υπόθεσης και ζητούν να αποδοθεί δικαιοσύνη.

«Ημασταν μέσα στη σκηνή μαζί με τα παιδιά. O Χασιμπολάχ έπαιζε με άλλα 8 παιδιά και η Ζαζνεγκάρ έπλενε ρούχα, όταν μας βρήκαν κάποια από τα παιδιά και μας είπαν ότι χτύπησε. Ο πρώτος που πήγε στο σημείο ήμουν εγώ», διηγείται ο Εσπαντιάρ: «Τότε κατάλαβα ότι το ατύχημα ήταν θανατηφόρο».

Ηταν άλλος ένας τραγικός θάνατος σε προσφυγική δομή. Τρία χρόνια νωρίτερα, το 2018, σε μια υπόθεση με πανομοιότυπα χαρακτηριστικά, είχε χάσει τη ζωή του άλλο ένα πεντάχρονο προσφυγόπουλο στο καμπ του Καρά Τεπέ.

Ο υπαίτιος του δυστυχήματος στη Μαλακάσα αναγνωρίστηκε και πριν από περίπου έναν μήνα οι γονείς κατάφεραν να παραλάβουν τη δικογραφία. Το ποινικό σκέλος αναμένεται να εκδικαστεί τον Φεβρουάριο, με τον υπαίτιο να αντιμετωπίζει την κατηγορία της ανθρωποκτονίας από αμέλεια, ενώ το αστικό σκέλος, που αφορά την αποζημίωση της οικογένειας, τον Απρίλιο.

«Είναι μεγάλη η ευθύνη του οδηγού του φορτηγού, διότι ξεκίνησε προτού να ελέγξει αν είναι ασφαλές το πεδίο. Μπήκε σε έναν χώρο με πολλούς πεζούς οδηγώντας ένα όχημα μεγάλο και μακρύ. Οταν ξεκινάς ένα τέτοιο φορτηγό, ελκυστήρα-ρυμουλκούμενο, ως επαγγελματίας οδηγός οφείλεις να ελέγχεις για να μη θρηνούμε θύματα. Είναι μεγάλη η ψυχική οδύνη της οικογένειας», επισημαίνει ο Νίκος Παπαδάτος, δικηγόρος της οικογένειας.

Η περιπέτεια της οικογένειας δεν τελειώνει όμως στην αίθουσα του δικαστηρίου. Μπροστά τους έχουν ακόμη μία μάχη. Αμέσως μετά το τροχαίο, όπως καταγγέλλουν οι γονείς, η διοίκηση του καμπ τούς ζήτησε να υπογράψουν έγγραφα χωρίς την παροχή διερμηνείας, νομίζοντας προς πρόκειται για έγγραφα μεταφοράς τους από το καμπ της Μαλακάσας σε διαμέρισμα του προγράμματος ΕΣΤΙΑ στην Αθήνα: «Στην πραγματικότητα υπογράψαμε έγγραφα στα ελληνικά που δεν καταλαβαίναμε, και χωρίς δυνατότητα μετάφρασης δώσαμε τη συγκατάθεσή μας για να ταφεί ο γιος μας σε χριστιανικό νεκροταφείο», μας λένε.

Σήμερα οι γονείς κάνουν έκκληση για εκταφή από το Νεκροταφείο Σχιστού και ζητούν από την ελληνική πολιτεία το αυτονόητο: το δικαίωμα να πενθήσουν το παιδί τους σύμφωνα με το μουσουλμανικό εθιμοτυπικό.

Είναι ένα τείχος στο οποίο πέφτουν διαρκώς οι μουσουλμανικές κοινότητες στην Ελλάδα. Με το μοναδικό μουσουλμανικό νεκροταφείο να βρίσκεται 760 χιλιόμετρα μακριά, στη Θράκη, η Αθήνα είναι η μοναδική ευρωπαϊκή πρωτεύουσα που στερεί από τους -περισσότερους από 300.000- κατοίκους, πιστούς του Ισλάμ τη δυνατότητα ταφής όπως ορίζει η θρησκεία τους, ενώ μόλις πέρυσι έγινε το πρώτο τζαμί, ύστερα από δεκαετίες καθυστερήσεων και αναλγησίας.

Για πολλούς μουσουλμάνους, και μάλιστα για τους πρόσφυγες που διαμένουν σε προσφυγικές δομές, καμπ ή διαμερίσματα, η εκ νέου ταφή είναι μια εξαιρετικά πολυδάπανη διαδικασία και συχνά καταφεύγουν στις κοινότητές τους για οικονομική στήριξη. Το κόστος όμως δεν είναι μόνο οικονομικό αλλά και ψυχολογικό: είναι χιλιάδες οι μουσουλμάνοι που πρέπει να διανύσουν χιλιάδες χιλιόμετρα για να καταφέρουν να πενθήσουν τους δικούς τους.


Πηγή: efsyn.gr

7

ΚΑΝΕΝΑ ΣΧΟΛΙΟ

Γράψτε μια απάντηση