Τρίτη, 30 Απρίλιος, 2024
ΕΚΠΟΜΠΕΣ

fasistes-pogromΣυγκλονιστικό ντοκιμαντέρ για τη δράση της Χρυσής Αυγής. Απειλές σε αλλοδαπούς on camera και δηλώσεις σοκ για φούρνους και σαπούνια

Τη συμπεριφορά στελεχών της Χρυσής Αυγής σε μετανάστες στους δρόμους της Αθήνας κατέγραψε με την κάμερά του ο κινηματογραφιστής Κωνσταντίνος Γεωργούσης.

Το βίντεο παρουσίασε το κανάλι Channel4, σημειώνοντας ότι από τότε που η Χρυσή Αυγή μπήκε στο κοινοβούλιο και αύξησε τα ποσοστά της, έχει καταφέρει να προωθήσει ακροδεξιά ατζέντα σε θέματα όπως το μεταναστευτικό ή την εκπαίδευση.

Ο κ. Γεωργούσης πέρασε ένα μήνα με την οργάνωση, κατά την προεκλογική περίοδο, μαζεύοντας υλικό για το ντοκιμαντέρ του.

Στο βίντεο παρακολουθούμε το στέλεχος της Χρυσής Αυγής, Α. Πλωμαρίτη και υποψήφιος βουλευτής στην Α’ Αθηνών, να μοιράζει ψηφοδέλτια στο δρόμο της Αθήνας βρίζοντας και απειλώντας αλλοδαπούς.

Συνέχεια

hitler’s children

Ψάχνοντας ταινίες για ένα τοπικό αντιναζιστικό φεστιβάλ, έπεσα τυχαία πάνω στο Hitler’s Children, ένα ντοκιμαντέρ του 2011, του Ισραηλινού Chanoch Zeevi που προβλήθηκε στο περυσινό Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης και αφηγείται τις ιστορίες πέντε απογόνων των γνωστότερων αξιωματικών των ναζί: της Bettina Goering, του Niklas Frank, του Rainer Höss, της Monika Goeth και της Katrin Himmler. Ο Hitler δεν είχε δικά του παιδιά και ο Goebbels δολοφόνησε τα δικά του λίγο πριν αυτοκτονήσει, οι υπόλοιποι όμως αξιωματικοί των ναζί άφησαν πίσω τους παιδιά και εγγόνια που εβδομήντα χρόνια μετά προσπαθούν ακόμα να απαλλαγούν από το τραύμα και την ενοχή που τους προκάλεσαν οι πρόγονοι τους.

Οι ιστορίες που αφηγείται το ντοκιμαντέρ είναι όλες συγκλονιστικές. Η Bettina Goering είναι ανιψιά του διαβόητου Hermann Goering, βασικού υπεύθυνου για το Γ’ Ράιχ, που καταδικάστηκε στη Δίκη της Νυρεμβέργης το 1946, αλλά αυτοκτόνησε πίνοντας δηλητήριο τη νύχτα πριν από την εκτέλεσή του. Μαζί με τον αδερφό της έφυγαν για 35 χρόνια στην Αμερική και υποβλήθηκαν σε στείρωση προκειμένου να μην περάσουν «το μολυσμένο αίμα» στις επόμενες γενιές.

Η Katrin Himmler είναι εγγονή του Ernst Himmler που μαζί με τον αδερφό του Heinrich Himmler συντέλεσαν όσο κανείς στο ολοκαύτωμα. Παντρεύτηκε το γιο ενός επιζήσαντα του ολοκαυτώματος και ακόμα δεν μπορεί να μιλήσει στο δικό της γιο για το σκοτεινό παρελθόν της οικογένειας της.

Συνέχεια

Ένα από τα σλόγκαν που χρησιμοποίησε ο Όργουελ στη νουβέλα του “1984″ ήταν το 2+2=5 ως ένα κλασσικό παράδειγμα στοχευμένα λάθους δογματισμού που κάποιος “έπρεπε” να πιστεύει και να υιοθετεί.

Αυτό ενέπνευσε και τον, Ιρανικής καταγωγής, Babak Anvari να γράψει και να σκηνοθετήσει τη συγκεκριμένη ταινία μικρού μήκους, υποψήφια για το βραβείο BAFTA για το 2012.

Σε ένα μονότονο, ανώνυμο, γκρίζο σχολείο που διέπεται από ένα αυστηρό αυταρχικό καθεστώς, σε μια εκ πρώτης όψεως καθημερινή συνηθισμένη ημέρα γυρίζουν τα πάνω κάτω μετά από μια φαινομενικά γελοία ανακοίνωση. Ο διευθυντής ανακοινώνει στους μαθητές ότι κάποιες “συναρπαστικές” αλλαγές θα λάβουν χώρα και ότι πρέπει να ακολουθήσουν τις ακριβείς οδηγίες του δασκάλου. Ο δάσκαλος εισέρχεται στην τάξη και λέει ότι 2+2=5…

Συνέχεια

Μια συγκλονιστική ταινία – αφιέρωμα για τον Νίκο Ξυλούρη που καταγράφει τη ζωή και την πορεία του αξέχαστου ερμηνευτή.Ο Νίκος Ξυλούρης έρχεται στην Αθήνα (την πόλη που κατά μία άποψη ήταν και η αιτία θανάτου του…) απ’ την Κρήτη, την περίοδο της δικτατορίας. Με τη φωνή και το ήθος του, σε λίγο καιρό, ξεπερνά τα όρια ενός απλού ερμηνευτή τραγουδιών, γίνεται γνωστός σ’ όλη την Ελλάδα και στο εξωτερικό.

Η Γαλλική Μουσική Ακαδημία τον βραβεύει και απ’ την Ιαπωνία φτάνει ένα κινηματογραφικό συνεργείο που τον αναζητά επιμόνως, όλα αυτά λίγους μήνες πριν ξεσπάσει η φοιτητική εξέγερση στο Πολυτεχνείο που η παρουσία και τα τραγούδια του Νίκου Ξυλούρη σφράγισαν ανεξίτηλα. Η ταινία, ακολουθώντας τον αφηγηματικό άξονα τριών ποιημάτων του Αλέξη Ασλάνογλου, γυρίστηκε σχεδόν όλη στην Αθήνα σε μια προσπάθεια ιχνηλάτησης της χαμένης αθωότητας μιας εποχής, κάτω από επιστρώσεις λόγου, μουσικής και τσιμέντου…

Στο φακό καταγράφονται οι συγκινητικές αφηγήσεις της γυναίκας του Ουρανίας, της κόρης του και του Ψαραντώνη, ενώ από την ταινία «περνούν» οι αναμνήσεις της Δόμνας Σαμίου, του Τάσου Γουδέλη, του Κώστα Λαλιώτη, της Μαρίας Καρρά, του Σταύρου Ξαρχάκου, του Μπάμπη Ζαχαρόπουλου, ιδιοκτήτη της «Λήδρας», που είχε γίνει το στέκι των φοιτητών και γενικότερα των αντιφρονούντων κατά τη διάρκεια της δικτατορίας, του Κώστα Καζάκου, του Κώστα Μανιουδάκη, που θυμάται τις αξέχαστες στιγμές με τον Ξυλούρη από εκείνη την εποχή, του Σταύρου Πασπαράκη που τραγουδούσε μαζί του, του Γιάννη Κεφαλογιάννη και πολλών άλλων που μιλούν για το ήθος και τη λεβεντιά του Νίκου Ξυλούρη.

Συνέχεια

Μία ημέρα μετά τη δολοφονία του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ το 1968, η δασκάλα Jane Elliott πήγε να διδάξει στο δημοτικό της πόλης της στην Άιοβα, όπου κατοικούσαν μόνο λευκοί. Χώρισε τους μαθητές της σε δύο ομάδες, εκείνους με γαλάζια μάτια κι εκείνους με καφέ μάτια, και ακροβατώντας επιτυχημένα πάνω στα όρια της ανθρώπινης συμπεριφοράς αποφάσισε να τους δώσει ένα γερό μάθημα κατά των φυλετικών διακρίσεων.

Μια μεγάλη έρευνα, σε τρία μέρη, για το ρόλο της ιατρικής στη ναζιστική Γερμανία.

Η ναζιστική ιδεολογία επικέντρωσε στη θεώρηση μιας κυρίαρχης/ανώτερης φυλής, θεώρηση που αντιλαμβάνεται συγκεκριμένα ανθρώπινα πλάσματα ως άξια να διατηρηθούν στη ζωή. Αυτός ο τρόπος σκέψης είχε ρίζες σε πολλές χώρες και σε ιδεολογίες ρατσισμού και βιολογικού ντετερμινισμού που υπήρξαν δημοφιλείς και διεθνώς. Συγκεκριμένες «λύσεις» προωθήθηκαν, συμπεριλαμβανομένης της μείωσης/εξόντωσης των ανεπιθύμητων. Το φυλετικό ζήτημα που πάντα ενδιέφερε τον Χίτλερ, συνόψισε ο ακόλουθός του Ρούντολφ Ες στη φράση: «Ο Εθνοσοσιαλισμός δεν είναι τίποτα άλλο παρά Εφαρμοσμένη Βιολογία». Ο αντικειμενικός σκοπός ήταν πάντοτε ο αποκλεισμός των ασθενών καθώς και των «αντικοινωνικών στοιχείων» που κατ’ αυτόν τον τρόπο θα αποτελούσε μια θεραπεία για τις αρρώστιες της ανθρωπότητας, και που φυσικά ως αποτέλεσμα είχε τις εν ψυχρώ μαζικές δολοφονίες.

Συνέχεια

Κλέφτες, πόρνες, ρεμπέτηδες, μπορντέλα, μηδενιστές, αναρχικοί, χασισοπότες, αντι-πατριώτες, μαχαιροβγάλτες, απάτριδες, αταίριαστοι, κουραδοκόφτες, μυστακιοφόροι, ποιητές και απόκληροι, χοντρές κουφάλες, χαμούρες και συφιλιάρηδες…

Λες και η αυθεντική αυτή φυσιογνωμία, αυτός ο προβοκάτορας λαογράφος, ποιητής, λογοτέχνης, άπατρις μουσάτος αποφάσισε να περισυλλέξει και να καταγράψει όλες τις ανόσιες γωνιές της κοινωνίας μας, τις μπάσταρδες καταβολές της, την ετερογένεια και την πολυχρωμία της, τα αστραποβόλα σκατά της, τις βδελυρές της λέξεις, τη σωτήρια ποταπότητά της.

Όχι για λόγους γραφικότητας, ούτε για να καταλογογραφήσει μία ορισμένη «παθογένεια» με το ψυχρό κλινικό βλέμμα ενός ανατόμου, αλλά για να δείξει με το ανεπανάληπτο ύφος του ότι η ζωή φύεται και αναπτύσσεται, ευδοκιμεί και απλώνεται υπόγεια, στις βρώμικες άμορφες χαοτικές σκουληκιασμένες ρίζες και όχι στα υπέργεια όμορφα άνθη. Άλλωστε, το άνθος δεν είναι παρά μία πρόσκαιρη απόφυση των ριζών…

Συνέχεια
Προηγούμενο1...222324...27Επόμενο Σελίδα 23 από 27

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ/ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ

© 2012-2023 | Κίνηση «Απελάστε το Ρατσισμό»