Τα πιο όμορφα παγκάκια της πόλης μπήκαν στην πλατεία Βικτωρίας, στη θέση αυτών που ξήλωσε ο δήμαρχος με δ μικρό. Εκεί που πετάχτηκαν άστεγοι οι άνθρωποι που αναγνωρίστηκαν επίσημα ως πρόσφυγες για να κοιμούνται μωρά, γέροι, ανάπηροι στα βρώμικα πλακάκια. Εκεί που η ζωή νικάει την απελπισία. Όμορφα, πολύχρωμα, με μεράκι από παιδικά χέρια, με υλικά απλά, ευτελή. Arte povera. Τέτοια που δε θα μπορέσεις να βρεις πουθενά, όσα λεφτά και να φαγωθούν, όσες φανφάρες και να γίνουν. Με αυτές χρωματιστές παλέτες, οι πρόσφυγες ντρόπιασαν το δήμαρχο, χωρίς καν να είναι αυτός ο σκοπός τους. Μερικές φορές, η μικρότητα και η ασπλαχνιά, γυρνάνε επάνω σου από κει που δεν το περιμένεις. Τα παγκάκια στην πλατεία Βικτωρίας σε περιμένουν να ξαποστάσεις Κώστα Μπακογιάννη. Μέχρι να τα ξηλώσεις κι αυτά.
Πηγή:http://artinews.gr
