Ακούω την ιστορία κι έχω μείνει άναυδη

Ακούω την ιστορία κι έχω μείνει άναυδη

Άτομα με μπουφάν της Χρυσής Αυγής σταμάτησαν, βράδυ, σε πολυσύχναστη περιοχή στο κέντρο της Αθήνας μια μαθήτρια Λυκείου, ουκρανικής καταγωγής.
Τη ρώτησαν από που είναι, αν έχει χαρτιά, αν βρίσκεται νόμιμα στην Ελλάδα και της ζήτησαν ταυτότητα.
Όταν προσπάθησε να φύγει την έπιασαν από το μπράτσο και την εμπόδισαν
Ακολούθησε έλεγχος αστυνομικού στιλ.
Όλα αυτά έγιναν μπροστά σε διερχόμενους, οι οποίοι δεν έκαναν τίποτα.

Τους είπε -ψευδώς- ότι είναι Ελληνίδα και τους έδωσε την ταυτότητά της, στην οποία αναγράφεται με το ελληνικό επίθετο του πατριού της, ο οποίος την έχει υιοθετήσει.
Δεν την πίστεψαν, πιθανώς διακρίνοντας την ταραχή της, και συνέχισαν να την παρενοχλούν με ερωτήσεις του στιλ “που το βρήκες το ελληνικό όνομα”.
Όταν την άφησαν να φύγει, πήγε με τις φίλες της σε ένα μπαρ, όπου οι συγκεκριμένοι άνθρωποι την ακολούθησαν, αλλά δεν την ενόχλησαν άλλο.
Αυτή τη φορά.

Όταν διηγήθηκε την επόμενη μέρα, την ιστορία, είπε ότι φοβήθηκε να μην τη δείρουν.

Εμένα θα μπορούσε άνετα να είναι το παιδί μου.
Εσύ πάλι, εάν νομίζεις ότι αυτή η ιστορία δεν σε αφορά, επειδή το δικό σου παιδί έχει δύο Έλληνες γονείς, τότε δεν καταλαβαίνεις το βασικότερο:

Κάθε κοινωνική ομάδα, απ’ ότι κι αν ορίζεται, χρώμα, φύλο, εθνικότητα, θρησκεία, ή τον τρόπο που θέλει να ζει τη ζωή της, είναι εν δυνάμει διωκόμενη σ’ αυτή τη γη, όσο επιτρέπουμε να υπάρχουν διώξεις και διαχωρισμοί, ρατσισμός και Χρυσές Αυγές.

Και κανείς, πουθενά δεν είναι ασφαλής.

Σήμερα αυτοί, αύριο εγώ, μεθαύριο εσύ.
Κλισέ, αλλά αληθινότατο.

Πηγή: fb Maria Dedoussi

83

ΚΑΝΕΝΑ ΣΧΟΛΙΟ

Γράψτε μια απάντηση