ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ

Μεγάλο σκάνδαλο στην Αυστρία με βίντεο που εμφανίζει τον αντικαγκελάριο Χάιντς-Κρίστιαν Στράχε να συζητά δωρεές στο κόμμα του με αντάλλαγμα δημόσιες συμβάσεις – Το βίντεο εμφανίζει τον ακροδεξιό Στράχε να συζητά με μια γυναίκα που δηλώνει ότι είναι ανιψιά ενός Ρώσου ολιγάρχη.

Δημόσιες συμβάσεις υποσχόταν λίγους μήνες πριν από τις εκλογές του 2017 σε υποτιθέμενη ρωσίδα επιχειρηματία ο αντικαγκελάριος της Αυστρίας Χάιντς-Κρίστιαν Στράχε, με αντάλλαγμα την προεκλογική στήριξή της για το ακροδεξιό, εθνικιστικό κόμμα του, τους Ελεύθερους, σύμφωνα με αποκαλύψεις του περιοδικού Der Spiegel και της εφημερίδας Sueddeutsche Zeitung.

Οι δύο γερμανικές εκδόσεις υποστηρίζουν ότι σε βίντεο το οποίο έχουν στην κατοχή τους και του οποίου η εγκυρότητα έχει ελεγχθεί από ειδικούς, εμφανίζονται ο κ. Στράχε και ο έμπιστος συνεργάτης του και σημερινός επικεφαλής της Κοινοβουλευτικής Ομάδας των Ελευθέρων Γιόχαν Γκουντένους τον Ιούλιο του 2017 σε βίλα στην Ίμπιζα, μαζί με την υποτιθέμενη ανιψιά ρώσου ολιγάρχη. Η γυναίκα δηλώνει την πρόθεσή της να επενδύσει στην Αυστρία περίπου 250 εκατομμύρια ευρώ, ενώ αφήνει επανειλημμένα να εννοηθεί ότι πρόκειται ενδεχομένως για «μαύρο» χρήμα, το οποίο «δεν μπορεί να κατατεθεί στην τράπεζα». Η συνάντηση, η οποία, όπως αναφέρει το Spiegel, είχε προφανώς οργανωθεί ως παγίδα για τον αρχηγό των Ελευθέρων και βιντεοσκοπείτο από πολλές κάμερες σε όλο το σπίτι, διαρκεί έξι ώρες, στην διάρκεια των οποίων συζητούνται οι επενδυτικές ευκαιρίες που προσφέρει η Αυστρία.

Ένα σενάριο το οποίο συζητήθηκε αφορούσε την υποτιθέμενη εξαγορά του 50% της λαϊκής αυστριακής «Kronen Zeitung» από την «επιχειρηματία». Η εφημερίδα φθάνει σε περίπου έναν στους τέσσερις Αυστριακούς και περιγράφεται από τον κ. Στράχε ως εξαιρετικά ισχυρή, με τον ιδιοκτήτη της να συγκαταλέγεται στους δέκα πιο ισχυρούς ανθρώπους της χώρας. Θα μπορούσε, εκτιμά, να εκτινάξει τα ποσοστά του κόμματός του, από το 27% στο 34%, υπό την προϋπόθεση ότι πέντε άτομα από την σύνταξη θα απομακρύνονταν και στη θέση τους θα τοποθετούνταν κάποιοι άλλοι. «Οι δημοσιογράφοι έτσι κι αλλιώς είναι οι μεγαλύτερες πόρνες του πλανήτη», λέει ο σημερινός αντικαγκελάριος της Αυστρίας στην συνομιλήτριά του η οποία διατυπώνει την απορία αν κάτι τέτοιο μπορεί να γίνει εύκολα. Διαβεβαιώνει μάλιστα ότι γνωρίζει και τον κατάλληλο άνθρωπο και αναφέρεται στον επενδυτή Χάινριχ Πατσίνα, ο οποίος «τα τελευταία 15 χρόνια αγόρασε όλα τα ουγγρικά ΜΜΕ για λογαριασμό του Βίκτορ Όρμπαν» και φρόντισε για τον – από τη μια μέρα στην άλλη – «αναπροσανατολισμό» της γραμμής τους. Μπορούμε να διδαχθούμε από τους Ούγγρους, σημειώνει ο κ. Στράχε και αναφέρει ότι θέλει να δημιουργήσει ένα μιντιακό τοπίο όπως αυτό του Όρμπαν. Ο κ. Πατσίνα πάντως, απαντώντας σε ερώτηση του Spiegel και της SZ, διαβεβαίωσε ότι δεν είχε καμία σχέση με την αυστριακή εφημερίδα.

«Εάν αναλάβει την Krone τρεις εβδομάδες πριν από τις εκλογές και μας φέρει στην πρώτη θέση, τότε μπορούμε να συζητήσουμε για όλα», φαίνεται να λέει στο βίντεο ο Χάιντς-Κρίστιαν Στράχε και να φέρνει ως παράδειγμα την κατασκευή δρόμων, την οποία θα μπορούσε να αναλάβει η Ρωσίδα, αν βοηθούσε στην επιτυχία των Ελευθέρων. «Τότε θα πρέπει να ιδρύσει μια εταιρία σαν την Strabag (σσ. την μεγαλύτερη κατασκευαστική εταιρία στην Αυστρία). Όλα τα κρατικά συμβόλαια που παίρνει σήμερα η Strabag, θα τα παίρνει μετά αυτή», συνεχίζει ο κ. Στράχε στο βίντεο και λέει μάλιστα χαρακτηριστικά: «Το πρώτο που θα γίνει εάν συμμετέχουμε στην κυβέρνηση, είναι ότι ο Χάζελστάινερ (σς. ο διευθύνων σύμβουλος και συνιδιοκτήτης της Strabag ) δεν θα ξαναπάρει σύμβαση!».

Στο ίδιο βίντεο οι Στράχε και Γκουντένους εξηγούν στην συνομιλήτριά τους ένα πιθανότατα παράνομο σύστημα χρηματοδότησης του κόμματός τους: Υπάρχουν κάποιοι πολύ πλούσιοι, οι οποίοι καταβάλλουν μεταξύ 500.000 και δύο εκατομμυρίων ευρώ. Τα χρήματα ωστόσο δεν κατατίθενται στους Ελεύθερους, αλλά σε έναν φιλανθρωπικό σύλλογο, ο οποίος δεν έχει σχέση με το κόμμα και, επομένως, ο χορηγός αποφεύγει την αναφορά στο Ελεγκτικό Συνέδριο. Τα δύο στελέχη του ακροδεξιού αυστριακού κόμματος αναφέρουν ενδεικτικά ονόματα αυστριακών υποτιθέμενων μεγάλων δωρητών, οι οποίοι είτε είχαν ήδη δώσει χρήματα είτε είχαν υποσχεθεί ότι θα έδιναν. Τα συγκεκριμένα πρόσωπα, όταν ερωτήθηκαν σχετικά από το Spiegel όσο και την Sueddeutsche Zeitung αρνήθηκαν ότι έχουν δωρίσει χρήματα στους Ελεύθερους – άμεσα ή έμμεσα.

Κατόπιν ερώτησης των δύο εντύπων, οι δύο πολιτικοί παραδέχθηκαν την συνάντηση στην Ίμπιζα. Σε γραπτή ανακοίνωσή του ο κ. Στράχε κάνει λόγο για μια «ιδιωτική συνάντηση σε χαλαρή, ανεπίσημη και υγρή ατμόσφαιρα διακοπών» και προσθέτει ότι κατά την διάρκεια της συζήτησης αναφέρθηκε επανειλημμένα στις σχετικές νομικές διατάξεις καθώς και στην ανάγκη συμμόρφωσης με την αυστριακή νομοθεσία, σε ό,τι αφορά τόσο τα δημόσια έργα όσο και τις δωρεές προς το κόμμα του. Διαψεύδει δε ότι οι Ελεύθεροι είτε αποκόμισαν είτε παραχώρησαν ποτέ κάποιο πλεονέκτημα στα συγκεκριμένα πρόσωπα και επισημαίνει ότι πέρα από το γεγονός ότι στην διάρκεια της βραδιάς προσφέρθηκε πολύ αλκοόλ, υπήρχε και σημαντικό γλωσσικό εμπόδιο στην επικοινωνία.

Στο βιντεοσκοπημένο υλικό οι δύο αυστριακοί πολιτικοί εμφανίζονται να συζητούν τις διάφορες δυνατότητες, επαναλαμβάνοντας συχνά ότι η επιχειρηματίας δεν θα κάνει κάτι παράνομο, προτείνοντάς της ταυτόχρονα επενδυτικές ευκαιρίες οι οποίες χαρακτηρίζονται από τους συντάκτες ως «τουλάχιστον αμφιλεγόμενες και πιθανόν παράνομες». Και οι δύο υποστηρίζουν ότι μετά την συγκεκριμένη συνάντηση δεν υπήρξε άλλη επαφή με την επιχειρηματία από την Ρωσία.

Σύμφωνα με το γερμανικό περιοδικό, δεν αποκλείεται και άλλα άτομα να γνώριζαν το θέμα πριν από τις σημερινές αποκαλύψεις. Σημειώνεται ενδεικτικά ότι ήδη τον περασμένο Απρίλιο ο γερμανός κωμικός Γιαν Μπέμερμαν είχε αναφερθεί με υπονοούμενα στο θέμα στο πλαίσιο της σατιρικής εκπομπής του στο ZDF.

Το Spiegel εξηγεί, τέλος, ότι δεν σκοπεύει να αποκαλύψει την πηγή του ή ακόμη και να θέσει υπ’ όψιν των αρχών ολόκληρο το πρωτότυπο βίντεο. Στην ιστοσελίδα του έχει αναρτηθεί απόσπασμα διάρκειας έξι λεπτών, ενώ αντίστοιχο σύντομο βίντεο έχει αναρτηθεί στην ηλεκτρονική έκδοση της Sueddeutsche Zeitung.

Οι αποκαλύψεις του Spiegel και της Sueedeutsche Zeitung για προεκλογική συναλλαγή του ακροδεξιού Αντικαγκελάριου Στράχε

Ο Αυστριακός καγκελάριος Σεμπάστιαν Κουρτς κάλεσε αργά την Παρασκευή έκτακτη σύσκεψη έπειτα από τη δημοσίευση ενός βίντεο από γερμανικές εφημερίδες στο οποίο ο αντικαγκελάριος Χάιντς-Κρίστιαν Στράχε εμφανίζεται να συζητά παραχώρηση δημοσίων συμβάσεων με αντάλλαγμα πολιτική στήριξη στο κόμμα του.

Το βίντεο, μέρος του οποίου αναρτήθηκε από την Der Spiegel and τη Sueddeutsche Zeitung, εμφανίζει τον αρχηγό του ακροδεξιού εθνικιστικού Κόμματος των Ελευθέρων (FPÖ ) Στράχε να συζητά με μια γυναίκα που δηλώνει ότι είναι ανιψιά ενός Ρώσου ολιγάρχη σε ένα δωμάτιο, το οποίο οι εφημερίδες τονίζουν ότι βρίσκεται σε μια έπαυλη στην Ίμπιζα.

Η συνάντηση έγινε τον Ιούλιο του 2017, τρεις μήνες πριν τις κοινοβουλευτικές εκλογές της Αυστρίας.

Μαζί με τον Στράχε είναι το στέλεχος του FPÖ Γιόχαν Γκουντένους, ο οποίος είναι άπταιστος στην ρωσική γλώσσα.

Η γυναίκα δηλώνει ότι θέλει να επενδύσει περίπου 250 εκατομμύρια ευρώ στην Αυστρία. Ο Στράχε και ο Γκουντένους συζητούν επενδυτικές ευκαιρίες για αυτήν, μεταξύ άλλων να αποκτήσει το πλειοψηφικό πακέτο της ημερήσιας ταμπλόιντ εφημερίδας Kronen Zeitung και να την χρησιμοποιήσει για να στηρίξει τον Στράχε και το FPÖ στις επερχόμενες εκλογές.

«Αν εξαγοράσει την Kronen Zeitung τρεις εβδομάδες πριν τις εκλογές και μας φέρει στην πρώτη θέση, τότε μπορούμε να συζητήσουμε τα πάντα», φέρεται να λέει ο αντικαγκελάριος στο βίντεο, σύμφωνα με το Der Spiegel. Ο Στράχε αποκλείει την αντικατάσταση των συντακτών της Kronen Zeitung επειδή «οι δημοσιογράφοι είναι οι μεγαλύτερες πόρνες στον πλανήτη», όπως εμφανίζεται να λέει.

Ο Αυστριακός καγκελάριος εξηγεί στην συνομιλήτρια του πως επιθυμεί να αναμορφώσει το αυστριακό τοπίο των μέσων ενημέρωσης σύμφωνα με το ουγγρικό πρότυπο. Στην Ουγγαρία, συνεργάτες του πρωθυπουργού Βίκτορ Όρμπαν έχουν αναλάβει τα τελευταία χρόνια τον έλεγχο μεγάλου μέρους των μέσων ενημέρωσης της χώρας και το κόμμα του, το Fidesz, έχει θέσει υπό τον έλεγχό του τα κρατικά μέσα ενημέρωσης.

Από την επιστροφή του στην εξουσία το 2017, το FPÖ εξαπολύει επιθέσεις σε αυστριακά μέσα ενημέρωσης, ιδίως στην κρατική τηλεόραση ORF, την οποία κατηγορεί για μεροληψία.

Επίσης στο βίντεο ο ηγέτης του ακροδεξιού FPO δίνει την προοπτική να της αναθέσει δημόσιες συμβάσεις για έργα οδοποιίας αν βοηθήσει στην επιτυχία του εθνικιστικού Κόμματος των Ελευθέρων. Μάλιστα αναφέρει στη γυναίκα πώς να κάνει δωρεές στο κόμμα του, μέσω μιας συγκεκριμένης μη κυβερνητικής οργάνωσης, κάνοντας λόγο για δωρεές που κυμαίνονται από 500.000 ευρώ έως 2 εκατομμύρια ευρώ.

Ο Στράχε και ο Γκουντένους παραδέχθηκαν ότι η συγκεκριμένη συνάντηση, διάρκειας 6 ωρών, πραγματοποιήθηκε, με τον αντικαγκελάριο να κάνει λόγο για μια «αυστηρά ιδιωτική» συνάντηση σε μια «άνετη, χαλαρή ατμόσφαιρα διακοπών σε εύθυμη διάθεση από μεγάλη κατανάλωση αλκοόλ».

Οι Σοσιαλδημοκράτες (SPÖ) μιλούν για το «μεγαλύτερο σκάνδαλο» των τελευταίων πενήντα ετών, με την Παμέλα Ρέντι-Βάγκνερ, αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης να ζητά την παραίτηση του Στράχε. Το κόμμα των Φιλελευθέρων NEOS ανέφερε ότι νέες κοινοβουλευτικές εκλογές είναι «αναπόφευκτες».

«Το βίντεο τα δείχνει όλα, τα λέει όλα», επισήμανε η Βάγκνερ σε ανακοίνωσή της, κατηγορώντας το FPO για κατάστρωση σχεδίου για μια «ανελεύθερη δημοκρατία».

Μια κυβερνητική πηγή δήλωσε στο Ρόιτερς ότι ο Αυστριακός καγκελάριος Κουρτς αναμένεται να προβεί σε ανακοίνωση για την υπόθεση σήμερα Σάββατο.

Εισαγγελείς της Βιέννης δήλωσαν ότι θα εξετάσουν τα δημοσιεύματα και θα αποφασίσουν κατά πόσον υπάρχουν επαρκή αιτία για τη διεξαγωγή έρευνας, ανέφερε μια εκπρόσωπος των εισαγγελικών αρχών.

Ο Κρίστιαν Χάφενεκερ, γενικός γραμματέας του FPO δήλωσε ότι οι νομικοί σύμβουλοι του κόμματος εξετάζουν το οπτικοακουστικό υλικό. Στην ανακοίνωσή του ο Χάφενεκερ ανέφερε ότι ούτε ο Στράχε, ούτε το Κόμμα των Ελευθέρων έλαβαν οφέλη από τα φερόμενα ως εμπλεκόμενα πρόσωπα.

Το ακροδεξιό FPÖ συνομολόγησε το 2016, πριν από την είσοδό του στην κυβέρνηση, συμφωνία συνεργασίας με το κόμμα Ενωμένη Ρωσία του Βλαντίμιρ Πούτιν. Η παρουσία μάλιστα το καλοκαίρι του 2017 του Ρώσου προέδρου στον γάμο της υπουργού Εξωτερικών της Αυστρίας προκάλεσε έντονη πολεμική.

Πηγή:http://ergasianet.gr

Σε ανακοίνωσή του ο Πανελλήνιος Μουσικός Σύλλογος στηρίζει το μποϊκοτάζ του φετινού διαγωνισμού της Eurovision που διεξάγεται στο Ισραήλ.

 Οι μουσικοί – μέλη του Συλλόγου ως καλλιτέχνες αρνούνται να μείνουν αμέτοχοι μπροστά στις εξελίξεις και αναφέρουν ότι ως καλλιτέχνες οφείλουν να μην γίνονται πρωταγωνιστές στο ξέπλυμα εγκληματικών σχεδιασμών.

Ολόκληρη η ανακοίνωση:
Ο Πανελλήνιος Μουσικός Σύλλογος χαιρετίζει την κινητοποίηση ανθρώπων των γραμμάτων και των τεχνών από την χώρα μας και διεθνώς ενάντια στην προσπάθεια ξεπλύματος του κράτους-τρομοκράτη του Ισραήλ μέσω του θεσμού της Eurovision.

Η αξιοποίηση του θεσμού της Eurovision για το ξέπλυμα του κράτους του Ισραήλ δεν έρχεται σε αντίθεση με τις αξίες της Eurovision, ούτε και της Ε.Ε., αντίθετα αποκαλύπτει πως ακριβώς αυτές είναι οι αξίες που υπηρετούν. Η Eurovision ως θεσμός έχει ως διακηρυγμένο στόχο την προβολή μιας ψευδεπίγραφης κοινής ευρωπαϊκής πολιτιστικής ταυτότητας, αλλά και την προώθηση των ιδανικών και των αξιών της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Την ίδια στιγμή βλέπουμε πως κάθε χρόνο η γεωπολιτική «σκακιέρα» αναδεικνύει ακόμα και τον ίδιο το νικητή της Eurovision ή τουλάχιστον επιβάλει το κεντρικό θέμα συζήτησης που κερδίζει ή φτάνει ψηλά. Είναι χαρακτηριστικό το παράδειγμα βράβευσης τραγουδιού συγκροτήματος από την Ουκρανία, δύο χρόνια πριν, το οποίο είχε σαν θέμα ένα «θρήνο» για τους συνεργάτες των Ναζί που σκοτώθηκαν κατά τον Β’ Παγκόσμιο πόλεμο στη χώρα(!?), ακριβώς την περίοδο όπου κορυφωνόταν η επέμβαση ΗΠΑ-Ε.Ε. στην Ουκρανία, με την επιβολή μιας κυβέρνησης με την συμμετοχή φασιστών.

Με αφορμή λοιπόν τη φετινή διοργάνωση της Eurovision, η στάση της Ε.Ε. αλλά και όλων των κρατών μελών της ξεχωριστά, απέναντι στο κράτος του Ισραήλ θα μείνει στην ιστορία ως μνημείο πολιτικής υποκρισίας.

Σύσσωμες οι ηγεσίες ΗΠΑ και Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι σύμμαχοι με το κράτος του Ισραήλ, του χτυπάνε φιλικά τον ώμο, του αναγνωρίζουν το «δικαίωμα στην αυτοάμυνα» δηλαδή να κατέχει παράνομα τα εδάφη των Παλαιστινίων, να έχει μετατρέψει ακόμα και τις ελάχιστες ελεύθερες ζώνες σε πραγματική κόλαση, να δολοφονεί, να φυλακίζει ακόμα και χωρίς κατηγορίες χιλιάδες Παλαιστίνιους, ακόμα και μικρά παιδιά.

Δεν θέλουμε να είμαστε θεατές σε ακόμα ένα έργο κομμένο και ραμμένο στην πρόσφατη έκθεση του State Department των ΗΠΑ και για το ρόλο της χώρας μας διεθνώς. Η Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, η οποία με απίστευτο θράσος παριστάνει τον φίλο του Παλαιστινιακού λαού, υπηρετεί τις ίδιες «αξίες» που υπηρετούν οι κυβερνήσεις ΗΠΑ-Ε.Ε.-Ισραήλ. Αναβαθμίζει διαρκώς τις σχέσεις με το κράτος του Ισραήλ σε όλα τα επίπεδα. Πρόσφατη είναι η κοινή στρατιωτική άσκηση Ελλάδας-Ισραήλ-Σαουδικής Αραβίας με σαφή στόχευση την αντιπαράθεση με την Ρωσία.

Οι καλλιτέχνες δεν μπορούμε να μένουμε αμέτοχοι και αδρανείς σε τέτοιες εξελίξεις. Πολύ περισσότερο δεν μπορούμε να γινόμαστε πρωταγωνιστές στο ξέπλυμα εγκληματικών σχεδιασμών.

Σηκώνουμε το ανάστημά μας για την προώθηση ενός πολιτισμού που πηγάζει από την ίδια την κοινωνία και απευθύνεται σε αυτήν, όχι για να τον «αγοράσει», αλλά για την εξυψώσει.

Καλούμε την κυβέρνηση να αποσύρει την ελληνική συμμετοχή, καθώς και τη μη προβολή της Eurovision από τα κρατικά μέσα ενημέρωσης.

Πηγή:https://info-war.gr

(Επανα)ονοματοδοτήσεις οδών στη μεταπολεμική Γερμανία

Μια οδός στην πόλη Halle της (τότε) Λαοκρατικής Δημοκρατίας της Γερμανίας άλλαξε όνομα το 1953 και από Wilhelm-Strasse (προς τιμή του ομώνυμου Κάιζερ) μετονομάσθηκε σε Abderhalden-Strasse, προς τιμήν ενός διεθνώς γνωστού βιοχημικού, καθηγητή στο πανεπιστήμιο της πόλης και προέδρου της φημισμένης τοπικής Ακαδημίας Επιστημών Leopoldina (από το 1932 έως το θάνατό του το 1950). Το γεγονός, ότι υπηρέτησε το Ναζιστικό καθεστώς όλα τα χρόνια, δεν επηρέασε την απόφαση της πόλης, να τον τιμήσει μετά θάνατον, αφού υπήρξαν συνάδερφοί του μετά το 1945, οι οποίοι με ένορκες βεβαιώσεις τους κατέθεσαν ότι κατά βάθος ήταν ενάντια στους Ναζί και η συνεργασία του με τις αρχές γινόταν με σκοπό να μη συμβούν τα χειρότερα.

Και ήρθε η εποχή που στη Γερμανία ξεκίνησε, επιτέλους, η αναψηλάφηση του ναζιστικού παρελθόντος σε όλους τους τομείς (της πολιτικής, της δικαιοσύνης, του στρατού, των επιστημών, της τέχνης) με αποτέλεσμα να αποκαλυφθεί η αποκρουστική ή, τουλάχιστον, αμφιλεγόμενη ιστορία πολλών «προσωπικοτήτων» που είχαν τιμηθεί με διάφορους τρόπους, εν αγνοία της δράσης τους στη σκοτεινή περίοδο. Σε πολλές πόλεις συγκροτήθηκαν από τους δήμους ειδικές επιτροπές για να εξετάσουν από αυτή τη σκοπιά τα ονόματα των οδών τους. Η εξέταση βοήθησε τους πολίτες να γνωρίσουν το παρελθόν τους και οδήγησε σε πάρα πολλές περιπτώσεις σε αλλαγή ονομάτων.
Η πρώτη αλλαγή είχε γίνει βέβαια το 1945 και αφορούσε ονόματα προβεβλημένων στελεχών του ναζιστικού κόμματος. Εκατοντάδες οι πλατείες, οι λεωφόροι και οι οδοί που έφεραν το όνομα του Χίτλερ, του Γκαίρινγκ και άλλων «προσωπικοτήτων» της εθνικοσοσιαλιστικής βαρβαρότητας, εύκολη η –συχνότατα οπορτουνιστική- απόφαση για μετονομασία, αφού τον έλεγχο είχαν πια οι συμμαχικές κατοχικές δυνάμεις. Για τους άλλους, όμως, π.χ. τους επιστήμονες και τους καλλιτέχνες, δεν έγινε το ίδιο.

Ένορκες βεβαιώσεις υπέρ συνεργατών των ναζί – Ένας πονόψυχος γιατρός στο Άουσβιτς

Αποφασιστικό ρόλο για να καταγραφούν τυπικά ως «ακέραιοι χαρακτήρες», «μέσα τους αντίπαλοι του καθεστώτος» και απλά «αναγκασμένοι από τις συνθήκες να γίνουν συνοδοιπόροι» έπαιξαν οι θετικές ένορκες βεβαιώσεις πολιτικά ευυπόληπτων πολιτών. Χαρακτηριστική η ονομασία που άτυπα δόθηκε σ’ αυτές τις βεβαιώσεις: Persilschein (πιστοποιητικό Persil), από το όνομα του προσφιλούς απορρυπαντικού, που «απομακρύνει όλους τους λεκέδες». Εκατοντάδες χιλιάδες, ίσως και εκατομμύρια, τέτοια πιστοποιητικά εκδόθηκαν τα πρώτα χρόνια, επέτρεψαν καριέρες και θεμελίωσαν τιμητικές διακρίσεις.
Να, ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα ένορκης βεβαίωσης του καθηγητή πανεπιστημίου von Verschuer (ο οποίος, παρά τη συνεργασία του με τους Ναζί, θεωρήθηκε επίσημα ευυπόληπτος και παραδόθηκε καθαρός στην κοινωνία χάρη σε σχετική ένορκη βεβαίωση του Adolf Butenandt, τιμημένου με το βραβείο Νόμπελ Χημείας το 1939):

«Ο βοηθός μου στο Ινστιτούτο μου της Φρανκφούρτης, Δρ. Μ., αποσπάστηκε στο στρατιωτικό νοσοκομείο του στρατοπέδου συγκέντρωσης Άουσβιτς, ενάντια στη θέλησή του. Όλοι, όσοι τον γνώριζαν, βίωσαν πόσο δυστυχισμένος ήταν γι’ αυτό, και πόσο επίμονα προσπαθούσε να πάρει μετάθεση στο μέτωπο, για να φύγει από εκεί, δυστυχώς, όμως, χωρίς επιτυχία. Σχετικά με τη δουλειά του εκεί γνωρίζουμε μόνο ότι μοχθούσε να είναι Γιατρός και Βοηθός για τους αρρώστους».

Ο συγκεκριμένος βοηθός δεν χρειάστηκε αυτή τη θετική βεβαίωση για τη μεταπολεμική καριέρα του επειδή προτίμησε να φύγει στο εξωτερικό. Παρέμεινε μάλιστα στο εξωτερικό, κι έτσι, ενώ το 1958 ασκήθηκε δίωξη εναντίον του, δεν κάθισε ποτέ στο εδώλιο του κατηγορουμένου. Το όνομά του: Γιόζεφ Μένγκελε, γνωστός στους κρατούμενους του Άουσβιτς ως «άγγελος του θανάτου», ένας σαδιστής εγκληματίας, που σκότωνε τα παιδιά-θύματά του με τα ίδια του τα χέρια και αφαιρούσε τα μάτια τους για, ενώ ακόμη λειτουργούσε ο εγκέφαλός τους.
Αυτή ήταν η αξία των μαρτυριών εκείνης της εποχής, με τις οποίες οι συνεργάτες των ναζί μετατρέπονταν σε ήρωες.

(Επανα)ονοματοδοτήσεις: Damnatio memoriae;

Πίσω, στον Abderhalden. Η ιστορική έρευνα έδειξε την άμεση επιστημονική σχέση του με την εξόντωση των αναπήρων στη χιτλερική Γερμανία, και αποκάλυψε ότι με τη βοήθεια δικών του ανθρώπων κατάφερε μετά το 1945 να παρουσιάσει ως «αντιστασιακή πράξη» το γεγονός ότι δεν εφάρμοσε το ναζιστικό νόμο για απομάκρυνση των Εβραίων επιστημόνων από την Ακαδημία Επιστημών, ενώ η αλήθεια ήταν ότι δεν χρειάστηκε να τον εφαρμόσει επειδή είχε σπεύσει να τους απομακρύνει πριν ακόμη οι Ναζί θεσπίσουν το σχετικό μέτρο. Τουλάχιστον έξι από αυτούς άφησαν την τελευταία τους πνοή στους θαλάμους αερίων των στρατοπέδων θανάτου.

Ζητήθηκε, λοιπόν, η μετονομασία της οδού, που έφερε το όνομά του, με σκοπό αφενός την ιστορική καταδίκη του ναζισμού και τη συμβολική αποδοκιμασία των συνεργών του, και αφετέρου την απόδοση τιμής σε μία Εβραία επιστημόνισσα που αγωνίστηκε ενάντια στους ναζί. Άλλωστε, είχε προηγηθεί το ιστορικό Πανεπιστήμιο Χούμπολντ του Βερολίνου, το οποίο ήδη το 2010 μετονόμασε ένα κτίριό του από Abderhalden σε Leonor Michaelis (Εβραίος βιοχημικός, που είχε φύγει από τη Γερμανία), με το σκεπτικό ότι ο πρώτος δεν μπορεί να αποτελεί ούτε επιστημονικό ούτε κοινωνικό πρότυπο.

Ακούστηκαν πολλά στον δημόσιο διάλογο, ανάμεσά τους, ως αντίρρηση, το ερώτημα, εάν επιτρέπεται να «υβρίζεται» και να «συκοφαντείται» ένας νεκρός, ο οποίος προσέφερε και πολλά θετικά, που, ίσως, υπερτερούν των αρνητικών. «Όχι», ανταπάντησε ο καθηγητής Robert Fajen, «δεν πρόκειται για damnatio memoriae», δεν είναι ούτε συκοφαντία ούτε εξύβριση νεκρού, πρόκειται για «αμφίθυμη αποτίμηση του ιστορικού ρόλου (του συγκεκριμένου προσώπου) σήμερα, που κάνει ακατάλληλη τη χρήση του ονόματος για χώρο μνήμης». Τόσο απλά.
Μετά από συζητήσεις πέντε χρόνων το Δημοτικό Συμβούλιο της πόλης αποφάσισε τελικά να μην αλλάξει το όνομα, προκαλώντας αμέτρητες διαμαρτυρίες, μεταξύ αυτών και εκείνες της Εβραϊκής Κοινότητας. Πάντως, δικαίωμά του ήταν, και κανένας δεν αμφισβήτησε το δικαίωμα αυτό, ούτε βέβαια οι φυσικοί απόγονοι του Abderhalden.

Στην Ελλάδα;

Στην Ελλάδα τα πράγματα ήρθαν διαφορετικά. Πολλές χιλιάδες ήταν τα «πιστοποιητικά persil» για τους συνεργάτες των ναζί κατακτητών, από τη στιγμή που έθεταν τον εαυτό τους και πάλι στις υπηρεσίες των –νέων- αντιπάλων του ΕΑΜ και των κομμουνιστών. Όμως, μόλις στη Χούντα εμφανίστηκαν και «δικαιώθηκαν» στο δημόσιο χώρο η Κατοχή και οι άνθρωποί της. Χαρακτηριστική ήταν η παρέμβαση στο Σκοπευτήριο της Καισαριανής, όπου εκατοντάδες κομμουνιστές και άλλοι πατριώτες εκτελέστηκαν από τους Χιτλερικούς.
Σημειώνει ο Γιώργος Ανδρίτσος:

«Πριν τη Χούντα η πλάκα έγραφε: ‘Η Καισαριανή στα παιδιά της που πέσανε για τη λευτεριά και την ανεξαρτησία της πατρίδας’. Το 1968 ο διορισμένος από τη Χούντα δήμαρχος Καισαριανής Καρακάσης έστησε ένα τεράστιο σταυρό και έγραψε στο μνημείο ‘Εις τα θύματα του κουμουνισμού, υπερασπιστές του Έθνους αιωνία η ευγνωμοσύνη μας’, ενώ στις 13 Δεκεμβρίου του 1970 εντοίχισε πλάκα ‘Προς τους σφαγιασθέντας υπό των κομουνιστών. Ευγνωμοσύνης ένεκεν’».

Παρόμοια έγιναν στις ονοματοδοτήσεις δημόσιων χώρων, και όλα αυτά, μόνον στην Ελλάδα συνέβησαν τόσα χρόνια μετά την ήττα του ναζισμού.

Ως συνέχεια των παραπάνω έχουμε πρόσφατα και μια άλλη αποκλειστικότητα: Μόνο στην Ελλάδα η διατύπωση μιας αναμφισβήτητα υπαρκτής «αμφίθυμης αποτίμησης του ιστορικού ρόλου συγκεκριμένου προσώπου, που κάνει ακατάλληλη τη χρήση του ονόματος για χώρο μνήμης», επιχειρείται από τους φυσικούς απογόνους, να διωχθεί δικαστικά με την κατηγορία της damnatio memoriae.

Προσφυγή στα δικαστήρια για την «τιμή του Μένγκελε»

Μόνο στην Ελλάδα; Όχι, η αλήθεια είναι ότι γνωρίζω μία ακόμη υπόθεση, αυτή στη Γερμανία:
Το Πανεπιστήμιο της Φρανκφούρτης αφαίρεσε το 1961 τον διδακτορικό τίτλο από τον Γιόζεφ Μένγκελε, «εξαιτίας των εγκλημάτων του στο στρατόπεδο συγκέντρωσης Άουσβιτς». Ενάντια στην απόφαση κατέφυγε στα δικαστήρια η γυναίκα του Μένγκελε, επικαλούμενη το γεγονός ότι ποτέ δεν είχε καταδικαστεί για εγκλήματα, ενώ αντίθετα είχε θετικές μαρτυρίες υπέρ του. Χρειάστηκαν τρία χρόνια για να αποφανθούν τελεσίδικα τα δικαστήρια και να επικυρωθεί η απόφαση του Πανεπιστημίου.

Θράσος συγγενικών προσώπων; Ειλικρινά, δεν ξέρω, αν περί αυτού πρόκειται.

Από το νου μου περνάει ένα απόφθεγμα του Νίτσε, που συνάντησα να χρησιμοποιείται σε ένα διάλογο ανάμεσα στον γιο ενός διακεκριμένου καθηγητή Πανεπιστημίου την εποχή του Γ’ Ράιχ (και ο γιος καθηγητής πανεπιστημίου στη μεταπολεμική Γερμανία) και έναν ερευνητή, που έψαχνε να βρει τι είχε ομολογήσει ο πατέρας στο γιο και ποια θεωρούσε ο γιος ότι ήταν η εμπλοκή του πατέρα του στη ναζιστική βαρβαρότητα. Το απόφθεγμα του Νίτσε που έπεσε στη συζήτησή τους είναι: «‘Το έκανα’ λέει η μνήμη. ‘Δεν μπορεί να το έχω κάνει’ λέει η υπερηφάνεια και παραμένει άτεγκτη. Τελικά υποχωρεί η μνήμη».

Όμως, οι νεκροί έχουν δικαίωμα να απαιτούν από εμάς, να μην αφήνουμε ποτέ τη μνήμη να υποχωρεί μπροστά στην ιδιοτελή υπερηφάνεια. Γι’ αυτό αισθάνθηκα την ανάγκη να γράψω αυτό το κείμενο.

Πηγή:http://alterthess.gr

Αναίρεση στο βούλευμα 93 του Τριμελούς Δικαστικού Συμβουλίου Βόλου, για την απόρριψη του αιτήματος αδείας του Δημήτρη Κουφοντίνα, φέρεται να άσκησε  η Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου Ξένη Δημητρίου, σύμφωνα με πληρφορίες.

Σύμφωνα πάντα  με πληροφορίες, έως αργά το απόγευμα στα Δικαστήρια φερόταν να καθαρογράφεται η απόφαση για να λάβει αριθμό πρωτοκόλλου από το Πρωτοδικείο Βόλου, ενώ  το ποινικό τμήμα του Αρείου Πάγου θα αποφανθεί για την χορήγηση άδειας στον  «Λουκά» της 17 Νοέμβρη.

ΤΟ ΑΣΣΟΔΥΟ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΕΙ: 

Η Γεωμετρία του Αποκλεισμού [σε 360 Km²]

Διεύθυνση: «Genius Loci» (Εμπνευστήριο πόλης): Κωνσταντίνου Παλαιολόγου 32, Μεταξουργείο

Διάρκεια Έκθεσης: 15 – 25 Μαΐου 2019

Ώρες επίσκεψης: 19:00 – 22:00

Είσοδος ελεύθερη

Οι διοργανωτές σε σχετικό σημείωμα αναφέρουν:

Από το υπουργείο Εσωτερικών θα κριθεί η τύχη του συνδυασμού, καθώς χωρίς ψηφοδέλτια ο συνδυασμός δεν μπορεί να συμμετάσχει στις δημοτικές εκλογές. Εν τω μεταξύ, η προθεσμία παράδοσης των ψηφοδελτίων από τους συνδυασμούς στον δήμο Καλλιθέας λήγει σήμερα Σάββατο στις 2 το μεσημέρι.

Ειδικότερα σε ότι αφορά το συμβάν, λίγο πριν 10 το βράδυ της Παρασκευής και την αλλαγή βάρδιας στη φύλαξη του χώρου, 4 άτομα, 3 άνδρες και μια γυναίκα, με καλυμμένα τα χαρακτηριστικά τους προσέγγισαν κτίριο του δήμου στο οποίο φυλάσσονται τα ψηδοφέλτια των συνδυασμών για τις δημοτικές εκλογές της Κυριακής 26 Μαϊου.

Κοινοί αγώνες ντόπιων και μεταναστών/μεταναστριών για το δικαίωμα στη στέγαση 

Ενάντια στις εξώσεις προσφύγων/προσφυγισσών

Στις αρχές Μαρτίου το Υπουργείο Μεταναστευτικής Πολιτικής δημοσίευσε απόφαση η οποία προβλέπει τις πρώτες μαζικές εξώσεις προσφύγων/προσφυγισσών (τόσο οικογενειών όσο και μεμονωμένων ατόμων) που διαμένουν σε διαμερίσματα και containers σε camps χρηματοδοτούμενα από την Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες, χωρίς καμία πρόβλεψη για την περαιτέρω στέγασή τους, στην ουσία πετώντας τους στο δρόμο. Το πρώτο αυτό κύμα εξώσεων αφορούσε εκατοντάδες ανθρώπους οι οποίοι έχουν αναγνωριστεί ως πρόσφυγες/προσφύγισσες έως και την 31η Ιουλίου του 2017. Το επόμενο αναμένεται να ολοκληρωθεί έως το τέλος του Μαΐου, και θα αφορά άτομα που έχουν αναγνωριστεί ως πρόσφυγες/προσφύγισσες το τελευταίο εξάμηνο του 2017, εκτινάσσοντας έτσι τον αριθμό όσων απειλούνται με έξωση. Σε πλήρη σύμπλευση με τις οδηγίες της Ύπατης Αρμοστείας, το Υπουργείο αναθέτει στις ΜΚΟ που διαχειρίζονται αυτά τα προγράμματα στέγασης, και εκείνες στους εργαζόμενους τους, να υλοποιήσουν τη βάρβαρη αυτή απόφαση, με τις γνωστές πρακτικές της μετακύλισης ευθυνών. Προς το παρόν, ο βασικός μοχλός πίεσης του κράτους απέναντι στους/στις πρόσφυγες/προσφύγισσες που έχουν ήδη αρνηθεί ή θα αρνηθούν να εγκαταλείψουν τα διαμερίσματα ή τα camps αυτά, είναι η αποστέρηση του ελάχιστου χρηματικού βοηθήματος (cash) που λαμβάνουν (της τάξης των 100 ευρώ), που εξασφάλιζε μέχρι πρότινος την κάλυψη των στοιχειωδών καθημερινών αναγκών τους. Ο εκβιασμός του Υπουργείου είναι απλός, όσο και ωμός: ή μένεις άστεγος/άστεγη με 100 ευρώ στο χέρι, ή διατηρείς το αυτονόητο δικαίωμα στη στέγαση, χωρίς καθόλου χρήματα.

Παύθηκε πειθαρχικά για δύο εβδομάδες ενώ μειώθηκε και ο μισθός της – Δεξιοί ψηφοφόροι δημοσίευαν για το γεγονός στα social media – Την καθηγήτρια υπερασπίσθηκαν οι ίδιοι οι μαθητές της

Μία καθηγήτρια ιταλικής γλώσσας σε γυμνάσιο του Παλέρμο στη Σικελία παύθηκε πειθαρχικά για δύο εβδομάδες από την εργασία της, για πλημμελή επίβλεψη των 14χρονων μαθητών της, οι οποίοι στη διάρκεια των εορτασμών της ημέρας της Μνήμης του Ολοκαυτώματος είχαν παρουσιάσει ένα βίντεο που παραλλήλιζαν τους φυλετικούς νόμους του 1938 επί Μουσολίνι με τους νόμους για την ασφάλεια που προωθεί ο υπουργός Εσωτερικών, Ματέο Σαλβίνι.

Το κοινοβούλιο της Ταϊβάν νομιμοποίησε σήμερα τον γάμο μεταξύ ατόμων του ιδίου φύλου, κάνοντας τη χώρα την πρώτη στην Ασία που κάνει αυτό το βήμα, δύο χρόνια μετά την ιστορική απόφαση του Ανώτατου Δικαστηρίου.

Οι Ταϊβανέζοι βουλευτές ψήφισαν με μεγάλη πλειοψηφία υπέρ ενός νομοσχεδίου που επιτρέπει στα ομοφυλόφιλα ζευγάρια να «συνάπτουν αποκλειστικές, μόνιμες ενώσεις» καθώς και ένα άρθρο που τους επιτρέπει να ζητούν την εγγραφή αυτών των ενώσεων στο «μητρώο γάμων».

Η εκπρόσωπος του υπουργικού συμβουλίου Κόλας Γιοτάκα εξήγησε ότι κάποιοι βουλευτές επιθυμούσαν να αντικατασταθεί στο νομοσχέδιο η λέξη «γάμος» με τη λέξη «ένωση» προκειμένου να καθησυχαστούν οι πιο συντηρητικοί.

Ισραηλινός ακτιβιστής φορώντας μπλουζάκι με τη σημαία της Παλαιστίνης, σηκώνει πανό που γράφει «Dare to dream an end to apartheid», στον χθεσινό ημιτελικό της #Eurovision2019

(«Dare to dream» είναι το σλόγκαν της φετινής διοργάνωσης στο Ισραήλ)

Πηγή: Activestills