ΕΡΕΥΝΕΣ

Το 2001 η Αργεντινή χρεοκόπησε με αποτέλεσμα να κλείσουν χιλιάδες επιχειρήσεις και μαγαζιά και εκατομμύρια άνθρωποι να βρεθούν στο δρόμο άνεργοι. Ο Καναδός δημοσιογράφος Avi Lewis και η συγγραφέας Naomi Klein με αφορμή την κατάληψη του εργοστασίου «Forja» από τους εργαζόμενους (αλλά και άλλων εργοστασίων στη συνέχεια), κατέγραψαν την κατάσταση της χώρας την περίοδο των κρίσιμων προεδρικών εκλογών, όπου βασικός υποψήφιος ήταν ο υπαίτιος της οικονομικής κατάρρευσης της χώρας, ο Κάρλος Μένεμ αλλά και ο Νέστωρ Κίρτσνερ (ο οποίος έγινε πρόεδρος, υπέγραψε νέο «μνημόνιο» με το ΔΝΤ, αλλά αργότερα ήταν αυτός που έδιωξε το ΔΝΤ από την Αργεντινή).

Καναδικό ντοκιμαντέρ του 2004 -Διάρκεια: 86′
Σκηνοθεσία: Avi Lewis – Σενάριο: Naomi Klein

«Τί σημαίνει να είσαι Έλληνας σήμερα; Σημαίνει να έχεις Έλληνες γονείς; Μπορείς να έχεις δύο χώρες, που τις αισθάνεσαι δικές σου; Μπορείς να αισθάνεσαι ταυτόχρονα Έλληνας και Αλβανός, Έλληνας και Ουκρανός, Έλληνας και Βούλγαρος;»  Τα ερωτήματα αυτά είχαν τεθεί από μαθήτρια του 1ου Γυμνασίου Βύρωνα, παιδί Αλβανών μεταναστών, στη διάρκεια ομιλίας της σε εκδήλωση του σχολείου της το 2008 για την παγκόσμια ημέρα κατά του ρατσισμού, όπου τον πρώτο ρόλο είχαν 18 μαθητές, μεταξύ των οποίων 9 παιδιά μεταναστών.

Βύρων Κοτζαμάνης*, Μαρί-Νοέλ Ντυκέν**

Η Ελλάδα έχει δεχθεί την τελευταία εικοσαετία πλήθος αλλοδαπών προερχομένων τόσο από ευρωπαϊκές χώρες όσο και από χώρες της Ασίας και της Αφρικής και οι μη έχοντες ελληνική υπηκοότητα και διαμένοντες στην χώρα μας εκτιμάται ότι υπερβαίνουν πλέον το 1 εκατομμύριο (10% του συνολικού πληθυσμού). H συμβολή των αλλοδαπών στη μεταβολή του πληθυσμού της χώρας μας ήταν καθοριστική την εικοσαετία 1991-2010 καθώς η συνολική αύξηση του μόνιμου πληθυσμού ανήλθε σε 1.112.000 άτομα (εκτίμηση ΕΛΣΤΑΤ) και το ισοζύγιο γεννήσεις-θάνατοι ήταν πλεονασματικό κατά μόνον 405.000 άτομα1. Ενώ όμως η αύξηση του πληθυσμού μας την τελευταία εικοσαετία αποδίδεται κυρίως, έμμεσα ή άμεσα, στους αλλοδαπούς και πληθώρα άρθρων και μελετών στην ελληνική βιβλιογραφία πραγματεύονται από πολλαπλές οπτικές γωνίες τα της μετάβασης της χώρας μας από παραδοσιακή χώρα εξαγωγής μεταναστών σε χώρα υποδοχής, ελάχιστα είναι εκείνα που εξετάζουν, τόσο σε εθνικό όσο και σε περιφερειακό επίπεδο, την συμβολή των αλλοδαπών στην μεταβολή του συνολικού πληθυσμού και των ηλικιακών δομών του, ως και τις επιπτώσεις στην γεννητικότητα και την θνησιμότητα2. Στο άρθρο αυτό θα επιχειρήσουμε, με βάση τα στοιχεία γεννήσεων και θανάτων που αναφέρονται στην εξαετία 2004-20093 να αναδείξουμε την συμβολή αυτή των αλλοδαπών στις δυνάμεις φθοράς και ανανέωσης του πληθυσμού της χώρας τόσο σε εθνικό όσο και σε περιφερειακό επίπεδο.

του Γιώργου Μητραλιά*

Δυστυχώς, η επόμενη των εκλογών της 17ης Ιουνίου βρίσκει την ελληνική αριστερά τόσο αμήχανη απέναντι στη νεοναζιστική απειλή όσο ήταν και πριν από την 6η Μαΐου. Η απόδειξη; Η επιτυχία της Χρυσής Αυγής παρουσιάζεται σαν μια εξαίρεση, σαν ένα απλό «μελανό σημείο»  μιας εξαιρετικά λαμπρής γενικής κατάστασης. Έτσι, σχεδόν όλες οι συνιστώσες της ελληνικής αριστεράς (συμπεριλαμβανομένου και του ΣΥΡΙΖΑ) περιγράφουν τη κατάσταση σαν ένα απλό άθροισμα καλών και κακών αποτελεσμάτων, κάνοντας πως αγνοούν ότι τόσο τα «καλά» όσο και τα «κακά» σημεία (δηλαδή η εμφάνιση και η κεραυνοβόλα ανάπτυξη των νεοναζιστών) ανήκουν στην ίδια γενική κατάσταση, ότι είναι αλληλένδετα και έχουν τον ίδιο κοινό παρονομαστή, την ιστορική κρίση της ελληνικής κοινωνίας, που τα καθορίζει όλα!

Η αύξηση των εκλογικών ποσοστών της Χρυσής Αυγής από το 0,29% (19.624 ψήφοι) των εθνικών εκλογών του 2009, στο 6,97% (441.018 ψήφοι) στις εκλογές της 6ης Μαΐου και η διατήρηση αυτού του ποσοστού στις εκλογές της 17ης Ιουνίου (6,92% και 425.980 ψήφοι) φωτογραφίζουν την αύξηση και τη συγκρότηση ενός πολιτικού ρεύματος ακροδεξιού ριζοσπαστισμού το οποίο αναδείχτηκε ως απάντηση στην κρίση του δεξιού χώρου στις εκλογές της 6ης Μαΐου, αλλά και ικανό να αντέξει χωρίς καθόλου απώλειες την τεράστια πολιτική και ιδεολογική πίεση της ΝΔ για ενότητα ολόκληρης της δεξιάς, προκειμένου να αποτραπεί το ενδεχόμενο σχηματισμού κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές της 17ης Ιουνίου.



Τις τελευταίες μέρες γίναμε μάρτυρες μιας μαζικής επίθεσης εναντίον του νέου σχολικού εγχειριδίου γραμματικής για το δημοτικό σχολείο, με τον τίτλο «Γραμματική Ε΄ και Στ΄ Δημοτικού» (το οποίο διανέμεται στα σχολεία της χώρας από τον Νοέμβριο του 2011), και των συγγραφέων του. Με αστραπιαία ταχύτητα εκατοντάδες ιστότοποι στο διαδίκτυο έσπευσαν να αναπαραγάγουν και να διαδώσουν ένα κείμενο πολεμικής το οποίο υπογράφεται από την κ. Μαρία Χρυσού, δασκάλα στο 1ο Δημοτικό Σχολείο Ραφήνας, και αναρτήθηκε την 28η Ιουνίου 2012 στον ιστότοπο του Συλλόγου Εκπαιδευτικών Π.Ε. «Αλέξανδρος Δελμούζος» [http://www.syllogosdelmouzos.gr/index.php/2011-12-19-06-58-25/572-1].

Η αντιμεταναστευτική ρητορεία και πράξη αποτελεί οργανωμένο σχέδιο με πολλές προεκτάσεις και όχι πρόσκαιρη πολιτική επιλογή. Η παγκόσμια και ευρωπαϊκή πολιτική για την μετανάστευση υπακούει στο δόγμα ελέγχου και διαχείρισης των μεταναστευτικών ροών -που οι ίδιες δημιουργούν- με την καταλήστευση και καταστροφή των χωρών κυρίως του λεγόμενου τρίτου κόσμου.